Zjazdy SMPTChem

dr hab. Beata Grobelna, prof. UG- chemiczka, absolwentka Wydziału Chemii Uniwersytetu Gdańskiego, a od 1998 r. pracowniczka tego Wydziału. W 2008 r. ukończyła studia podyplomowe z Kosmetologii na Wydziale Biotechnologii i Nauk o Żywności Politechniki Łódzkiej. W 2011 odbyła staż w Center for Commercialization of Fluorescence Technologies at the University of North Texas, Health Science Center at Fort Worth. Od 2014 doktor habilitowana nauk chemicznych, od 2015 profesor uczelni. W latach 2007-2015 pełniła funkcję Wydziałowego Koordynatora BFN, w 2009-2016 była pełnomocniczką dziekana Wydziału Chemii UG do spraw współpracy z pracodawcami. Od 2013 r. kierowniczka Pracowni Chemii i Analityki Kosmetyków, a od 2023 r. kierowniczka Katedry Chemii Analitycznej. W latach 2016–2020 prodziekan do spraw kształcenia i rozwoju Wydziału Chemii UG, od 2020 dziekan tego Wydziału.
Prowadzi badania w obszarze inżynierii materiałowej oraz nanotechnologii, dotyczące otrzymywania nowych materiałów hybrydowych nieorganicznych oraz organiczno-nieorganicznych w formie litej i formie nanowarstw domieszkowanych jonami lantanowców oraz związkami o aktywności biologicznej. Zajmuje się też otrzymywaniem nanocząstek metali szlachetnych, struktur typu core-shell oraz wykorzystaniem ich zarówno w inżynierii materiałowej, spektroskopii, jak i recepturach kosmetycznych. Była kierowniczką oraz wykonawczynią projektów finansowanych przez MNiSW, WFOŚiGW, KBN, NCN oraz NCBiR.
Jest współautorką ponad 70 publikacji oraz ponad 200 wystąpień na konferencjach
naukowych. Wygłosiła kilkadziesiąt wykładów na zaproszenie różnych instytucji. Wypromowała trzech doktorów, sprawowała funkcję promotora pomocniczego w przewodzie doktorskim, obecnie sprawuje opiekę nad jedną doktorantką. Wypromowała 26 magistrantów, 2 inżynierów oraz 10 licencjuszy. Pracowała w ośmiu komitetach organizacyjnych konferencji naukowych oraz w pięciu komitetach naukowych.
Za działalność dydaktyczną w 2011 r. otrzymała nagrodę im. K.C. Mrongowiusza dla najlepszego nauczyciela UG. W 2022 r. odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi. Jest zaangażowana w społeczną odpowiedzialność nauki na rzecz poprawy dialogu pomiędzy naukowcami, a społeczeństwem (Uniwersytet III wieku, Centrum Eksperyment, Uniwersytet Dzieci, Kawiarnia Naukowa BFN).

Dr hab. inż. Katarzyna Siuzdak, prof. IMP PAN, kieruje Pracownią Materiałów Funkcjonalnych, gdzie wraz ze swoim zespołem zajmuje się wytwarzaniem nanostruktur wykorzystywanych w urządzeniach do konwersji i magazynowania energii oraz w sensorach elektrochemicznych. Jej badania koncentrują się na syntezie i modyfikacji uporządkowanych nanorurek ditlenku tytanu metodą anodyzacji, a także na dwuwymiarowych strukturach węglowych, tlenkach i siarczkach metali. Materiały te często powstają na stabilnych, przewodzących podłożach, co umożliwia ich natychmiastowe zastosowanie jako elektrody do konwersji energii słonecznej lub jako czujniki wykrywające określone substancje. Większość prac realizowana jest we współpracy z zespołami z Polski oraz z Niemiec, Czech, Francji i Włoch.
Za swoje osiągnięcia naukowe Katarzyna Siuzdak była wielokrotnie nagradzana. Jest laureatką stypendium START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, stypendium dla Wybitnych Młodych Naukowców przyznawanego przez MNiSW oraz nagrody im. Prof. W.H. Nernsta za największe osiągnięcie techniczne w 2023 roku. Kieruje także licznymi krajowymi i międzynarodowymi projektami naukowymi.
Oprócz pracy badawczej zajmuje się popularyzacją nauki w mediach społecznościowych – przede wszystkim na instagramowym profilu @science_mission, gdzie w przystępny sposób dzieli się ciekawostkami ze świata nauki i tłumaczy zjawiska fizykochemiczne. Jej działalność została doceniona przez Forbes Women, który w 2022 roku umieścił ją na liście 22 Polek wartych obserwowania. Otrzymała również wyróżnienie w XIX edycji konkursu Popularyzator Nauki 2023, nagrodę POP Science Śląskiego Festiwalu Nauki Katowice w kategorii „strona internetowa lub blog” oraz nominację do tytułu Twórca Internetowy Roku 2024 przyznawaną przez Empik.
Jej działalność pokazuje, że można łączyć intensywną pracę naukową z popularyzacją wiedzy i skutecznie dzielić się nią z szerokim gronem odbiorców.

W 2015 roku Róża Szweda uzyskała stopień doktora w Centrum Materiałów Polimerowych i Węglowych PAN, prowadząc badania nad koniugatami polimerowo-peptydowymi. Jej praca doktorska została obroniona z wyróżnieniem na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Następnie wyjechała do Strasburga, gdzie jako post-doc dołączyła do grupy prof. Jeana Francoisa Lutza w Instytucie Charlesa Sadrona CNRS.
W 2020 roku wróciła do Polski i założyła własny zespół badawczy w Polskim Ośrodku Rozwoju Technologii we Wrocławiu, należącym do Sieci Badawczej Łukasiewicz. Uzyskała szereg grantów z Narodowego Centrum Nauki, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, co umożliwiło jej stworzenie i kierowanie zespołem badawczym (szwedalab.com). W 2023 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego na Politechnice Śląskiej. Za swoją działalność naukową otrzymała stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców.
Badania Róży Szwedy koncentrują się na programowaniu funkcjonalności w polimerach abiotycznych poprzez precyzyjną kontrolę ich sekwencji i stereochemii. Jej pionierskie osiągnięcia zostały docenione na arenie międzynarodowej — została uznana za „Wschodzącą Gwiazdę Nauki o Polimerach” przez czasopismo Progress in Polymer Science, a niedawno została laureatką prestiżowego grantu ERC Starting Grant. W styczniu 2024 roku dołączyła do Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jako profesor uczelni, gdzie kontynuuje swoje badania.

???